Spreek je uit, deel en inspireer!
Print blogartikel
Blog
Autitip 5: Dat smaakt naar... siliconen!
De rand van zijn t-shirt, nagels, pennen, speelgoed, knuffels, dekens. Ze hadden allemaal iets gemeen: het rafelige uiterlijk nadat mijn zoon met autisme het in zijn buurt heeft gehad.
15 oktober 2024 | 1 minuut lezen
Alles wat in de buurt van zijn mond komt, moet het ontgelden. De randen van spullen zijn nergens meer zoals ze ooit waren.
Ik heb het over: bijten op alle randen.
Als een magneet grijpen zijn handen van alles vast, om het vervolgens – alsof er een onweerstaanbare kracht aan het werk is – in zijn mond te stoppen. Dit gebeurt niet alleen bij spanning of stress, nee, het kan zomaar op elk moment gebeuren. Sterker nog, het lijkt soms juist een manier om iets te verwerken.
'Dat laatste was voor mij helaas niet weggelegd, de controlfreak die ik soms ben.'Als ouder kun je daar flink mee bezig zijn, of je probeert het los te laten. Je kunt kiezen: of je speelt politieagent die steeds ingrijpt zodra het magnetische veld alles naar zijn mond trekt, of je accepteert dat je leeft in een wereld vol geknabbelde randen. Voor mij, als controlfreak, was dat laatste helaas geen optie.
Maar weet je, voor bijna alles is er wel een oplossing. Er bestaan producten, materialen of methoden voor dit soort uitdagingen – you name it. Het enige is, je moet ze wel weten te vinden. En daarvoor zijn we hier om elkaar te helpen, toch?
Voor onze zoon vond ik uiteindelijk een bijtketting, ook wel kauwketting genoemd. Gemaakt van siliconen en vrij van PFA's! Het hoeft er niet eens per se uit te zien als een kauwketting. Tegenwoordig zijn er stoere versies, ook voor jongens. En het is niet alleen voor kinderen met autisme of een verstandelijke beperking. Ook kinderen met ADHD of hoogsensitiviteit kunnen hier veel baat bij hebben.
Typ het maar eens in op Google. Het bespaart je heel wat politiewerk én het haalt de rafelige randjes van je leven weg.
Laura Rooijackers, 34 jaar, schrijft over het leven in haar gezin. Ze is getrouwd en heeft een zoon van 7 jaar met autisme en PTSS en een dochter van 4 jaar oud. Vanuit haar zorgachtergrond heeft ze met diverse doelgroepen gewerkt. Maar zorgen voor een cliënt of voor je zoon, dat is echt andere koek. En dit is haar wel duidelijk: het gezinsleven is mooi, intensief, nooit saai en geeft een schat aan herinneringen en ervaringen. En daar schrijft ze over op Deelmee!
