Blog

Moet noodzakelijke medicatie altijd worden toegediend, desnoods in de appelmoes?

Wat doe je als een cliënt weigert om noodzakelijke medicatie in te nemen? Druk je het toch door? Dit raakt aan een belangrijk vraagstuk: onvrijwillige zorg.
Profielfoto van Laura Rooijackers
2 januari 2025 | 1 minuut lezen

👉 Onvrijwillige zorg mag niet zomaar.

Het is wettelijk verboden, tenzij er sprake is van ernstig nadeel voor de cliënt of omgeving. Zelfs dan moet het zorgvuldig worden afgewogen en alleen worden ingezet als er écht geen andere oplossing is.

 

Hoe werkt dit in de praktijk?

  1. Volg altijd het stappenplan.

    Voordat onvrijwillige zorg wordt toegepast, moet het wettelijke stappenplan doorlopen worden. Hierin wordt gezocht naar de minst ingrijpende oplossing.

     

  2. Ondersteuning door een cliëntenvertrouwenspersoon.

    Zowel de cliënt als zijn/haar vertegenwoordiger moet gewezen worden op de mogelijkheid van ondersteuning door een Cliëntenvertrouwenspersoon Wet zorg en dwang.

     

  3. Bewustwording creëren.

    Het terugdringen van onvrijwillige zorg begint bij bewustwording: wat zijn de rechten van de cliënt, en welke alternatieven zijn er?

     

De Wet zorg en dwang in een notendop

De Wet zorg en dwang onderscheidt negen categorieën van onvrijwillige zorg. Eén daarvan is:

Het toedienen van vocht, voeding, medicatie, medische handelingen en therapeutische maatregelen.
 

Het is belangrijk om te weten welke stappen nodig zijn en wat jouw rol is in het toepassen (of juist vermijden) van onvrijwillige zorg.
 

Ben jij al bekend met de Wet zorg en dwang en hoe je hiermee omgaat in de praktijk? Deel jouw ervaringen!

 

Laura Rooijackers is Cliëntenvertrouwenspersoon Wet zorg en dwang bij Zorgbelang Inclusief.

Doe mee met de discussie

Spreek je uit, deel en inspireer!

Plaats een reactie
0 reacties