Dementie koor ‘The Forget me Nots

De eerste repetitie van ons dementie koor ‘The Forget me Nots’ zit erop. En wat was het weer een fantastische avond! Nieuwe koorleden, nieuwe vrijwilligers, de dirigent die er zin in heeft, koffie, thee, restjes kerstkoekjes en chocolade kransjes.

De koorleden worden bij binnenkomst ontvangen en ze hebben er zin in. We hebben de opstelling van het koor moeten aanpassen, want we groeien iedere keer met nieuwe leden. Het koor bestaat uit 26 mensen, mensen met dementie, mantelzorgers, vrijwilligers en onze dirigent. Zij komen wandelend, op de fiets, met de auto of met een taxi.

Als de mantelzorger de eerste keer komt zegt deze heel vaak ‘Ik zing niet mee, ik kan niet zingen.’ Hoe mooi is het dan om te zien dat door het enthousiasme van onze dirigent Simon (27 jaar), iedereen vrijwel direct uit volle borst mee zingt. Ons repertoire bestaat uit Nederlands, Duits, Engels- talig en Limburgse liederen.

Nadat de laatste nieuwtjes zijn uitgewisseld gaan we beginnen met onze spieren en de stembanden los te maken. Dan gaan we inzingen met een prachtig lied, een onbekend lied dat we hebben ingestudeerd en wat zo mooi klinkt. Koorleden wordt gevraagd welk lied zij willen zingen, dus iedere keer een gevarieerd programma. De liederen zitten in een klapper met een inhoudsopgave. Koorleden kunnen aangeven wat zij een mooi lied vinden en dan gaat de dirigent op zoek naar muziek en tekst.

Het is zo mooi om te zien wat zingen, samen zijn, genieten van muziek en van elkaar met ons als koor doet. 1,5 uur is er een gevoel van erbij horen, voelen dat je iets kunt, dat je samen iets heel moois kunt maken. Dat je van een liedje verdrietig kunt worden of juist heel blij. Dat herinneringen naar boven komen, dat we leven!! Dementie en alle zorgen die erbij horen zijn even op de achtergrond.

Iedere 14 dagen ben ik getuige van het feit dat mensen met dementie iets nieuws kunnen leren, dat zij met anderen een connectie kunnen maken, dat zij een ander helpen en vertrouwen geven.

Bij het zien van de dirigent wordt een mijnheer, die inmiddels in het verpleeghuis woont, 10 cm groter als hij de dirigent ziet en begroet hij hem met de woorden ‘we gaan zingen!’

Ik ben trots op de gemeente Venlo die ons een subsidie heeft gegeven om het koor op te starten. Trots op onze dirigent die met ons dit avontuur is aangegaan, trots op de mantelzorgers en vrijwilligers en die er steeds weer zijn, trots op de trajectbegeleiders die energie steken om mensen over de drempel heen te tillen.

Maar vooral trots op onze zangers die iedere keer weer ervoor zorgen dat we allemaal op wolkjes naar huis gaan. Muziek ontspant en prikkelt de hersenen, daagt uit en inspireert, verteld verhalen en zorgt voor verbinding.

‘Muziek begint daar waar de woorden stoppen’ Richard Wagner.’

 PODCAST TIP; Lisette Dickhof van Dementie Netwerk Nederland 

https://www.salto.nl/programma/radio-grani/2NXjpqDLWomiUcsCAWKuwk